Ochrona infrastruktury krytycznej w obecnych czasach wymaga zintegrowanego podejścia, które uwzględnia zarówno fizyczne, jak i cyfrowe aspekty bezpieczeństwa. Wymaga to nie tylko współpracy między sektorem publicznym i prywatnym, ale również stałego rozwijania umiejętności pracowników oraz inwestycji w nowoczesne technologie i badania nad bezpieczeństwem.
Przygotowanie odpowiednich działań w obszarze zapobiegania zagrożeniom infrastruktury krytycznej wymaga ich wdrożenia, bieżącego śledzenia ich wykonywania oraz kontroli statusu poszczególnych zidentyfikowanych ryzyk.
Analiza ryzyka dostarczyła materiał wspierający podejmowanie decyzji odnośnie priorytetów postępowania w stosunku do określonych zdarzeń. Podejmując konkretne działania uwzględnia się szerszy kontekst ryzyka. Dotyczy to okoliczności wpływu na organy, które nie ponoszą bezpośrednich odpowiedzialności ani korzyści z podejmowanych ryzyk w stosunku do organu bezpośrednio odpowiedzialnego za ryzyko, jak i rezultat działania będący skutkiem podejmowanej decyzji. Może to w szczególności doprowadzić do decyzji o niepostępowaniu z ryzykiem w jakikolwiek sposób poza stosowaniem nad nim tylko środków kontrolnych.
Elementem procesu zarządzania ryzykiem jest faza jego analizy, podczas której szacuje się wielkości prawdopodobieństwa i skutki zaistnienia zidentyfikowanych uprzednio ryzyk. Jest to proces służący poznaniu ryzyka oraz określenia jego poziomu. Gromadzone są tu podstawy do szacowania ryzyka oraz podejmowania decyzji w zakresie postępowania z nim. Uzyskane wyniki tego etapu stanowią podstawę do dalszego planowania reakcji na niekorzystne zjawiska.
Działaniem w ramach cyklu zarządzania ryzykiem jest jego identyfikacja sprowadzająca się do wykrycia źródeł ryzyka i jego opisu, a następnie usystematyzowania ryzyk według przyjętych kategorii. Ze względu na charakter czynności proces ten powinien być wykonywany wielokrotnie zarówno podczas planowania, jak i w nieskończonym cyklu zarządzania ryzykiem.
Efektywne zarządzanie ryzykiem, niezależne od formy i obszaru działania, wymaga przede wszystkim planowania sprowadzającego się do przewidywania tego, w jaki sposób będą kształtowały się w przyszłości różne procesy lub zdarzenia, a także do programowania i tworzenia planu.
